Miażdżyca jest najczęstszą przyczyną choroby niedokrwiennej ser­ca. Wywołuje także zwyrodnienia naczyń krwionośnych całego orga­nizmu: w ścianach tętnic odkładają się cholesterol, tłuszcze i substan­cje mineralne, na których osiadają płytki krwi. Zmiany te powodują zgrubienia, stwardnienia oraz zwężenia tętnicy, a w skrajnych wypad­kach – nawet zamknięcie jej światła. Miażdżyca dotyczy wszystkich tętnic. Gdy atakuje naczynia wieńcowe serca, jej skutkiem jest choro­ba niedokrwienna serca, gdy zajmuje naczynia krwionośne zasilające mózg, może doprowadzić do przejściowych ataków niedokrwienia mózgu lub do wystąpienia udaru mózgu. Gdy dotyka tętnic biodro­wych i udowych, powoduje niedokrwienia kończyn dolnych, wywołu­jąc kurczowe bóle nóg i pośladków podczas wysiłku fizycznego, co w skrajnych wypadkach może doprowadzić do gangreny i utraty pal­ców, stóp lub nogi.