LECZENIE SCHIZOFRENII

Im wcześniej zostaje rozpoznana choroba i rozpoczęte leczenie, tym wyższy poziom funkcjonowania pacjenta w społeczeństwie. I choć schizofrenii nie można wyleczyć, to za pomocą odpowiednich lekarstw i pod opieką lekarza psychiatry chory może prowadzić w miarę nor­malny tryb życia, pracować zawodowo, założyć rodzinę. Lżejszy prze­bieg choroby zdarza się u pacjentów, u których zaczęła się ona nagle, którzy mają rodzinę, przedtem nie chorowali psychicznie i nie mieli za­burzeń zachowania, a ponadto nie przechodzą natręctw lub dodatko­wych chorób psychicznych oraz są pierwszymi chorymi w rodzinie. Natomiast cięższy przebieg występuje u osób, które długo chorowały, zanim choroba została rozpoznana, ponadto u chorych z niższym ilo­razem inteligencji, znajdujących się w stanie wolnym (co jest świadec­twem ich niemożności nawiązania kontaktów z ludźmi), oraz z historią zaburzeń zachowania w dzieciństwie i młodości. Łagodniejszy przebieg ma schizofrenia u kobiet oraz mieszkańców Trzeciego Świata (w prze­ciwieństwie do krajów zachodnich – jest to trudno zrozumiały para­doks).

Ponad połowa ludzi ze schizofrenią próbuje zakończyć życie samo­bójstwem, około 10% pacjentów w ten sposób umiera. Większość schizofreników nigdy nie jest w stanie podjąć pracy zarobkowej, na­wiązać kontaktów uczuciowych potrzebnych do zawarcia małżeństwa, wielu z nich spędza całe życie w szpitalach psychiatrycznych.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.