U niektórych osób chorych na cukrzycę typu I występuje jeden z tak zwanych zespołów zaburzeń wielogruczołowych o podłożu autoimmunologicznym. Są to choroby autoimmunologiczne wynikające z roz­regulowania systemu odpornościowego; organizm z niewiadomych powodów zaczyna produkować przeciwciała przeciwko własnym tkankom. Zespoły te powodują zaburzenia funkcji wielu gruczołów wydzielania wewnętrznego (hormonalnych) i innych narządów. Mogą być dziedziczone dominująco lub recesywnie; ryzyko, że dziecko oso­by chorej na autoimmunologiczny zespół typu I lub II także na niego za­choruje, może więc wynosić 1-50%.

MODY

MODY to bardzo rzadki i łagodny podtyp cukrzycy typu II. Chorują na nią dzieci i młodzież poniżej dwudziestego piątego roku życia. Le­czenia insuliną często nie stosuje się przez lata. Wykryto co najmniej cztery geny powodujące tę chorobę, mutacje ich wszystkich są dziedzi­czone dominująco; dzieci osób chorych na MODY muszą się więc li­czyć z 50-procentowym ryzykiem zachorowania na ten typ cukrzycy.

CHOROBY MITOCHONDRIALNE

Choroby mitochondrialne, które występują niezmiernie rzadko, mogą czasami wywołać cukrzycę. Choroby te są z reguły dziedziczone po linii macierzystej, czyli wyłącznie od matki (patrz rozdział 2. Podsta­wowe pojęcia genetyki i dziedziczenia).