Być może, kluczem do zrozumienia procesów starości będą sirtuiny. Sirtuiny są białkami znajdującymi się w jądrze komórkowym, których rola polega na kontrolowaniu, czy DNA został nanizany na peptydy histonowe w odpowiedni sposób. Jeżeli DNA jest porządnie i ciasno zwinięty, to zarówno nieprawidłowe rozwijanie się DNA, jak i niszczę- nie go przez wolne rodniki zachodzi o wiele trudniej. W ten sposób sirtuiny chronią DNA i komórki przed procesami niszczącymi, które – być może – są skutkiem starzenia się. Działalność sirtuin wzrasta pod­czas okresów stresu organizmu, jak: głodówka, gwałtowne zmiany temperatury, intensywny wysiłek fizyczny, choroby lub ogólne wynisz­czenie organizmu. W takich sytuacjach sirtuiny pomagają chorym lub uszkodzonym komórkom ?zebrać się w sobie” i naprawić uszkodze­nia, zapobiegając śmierci komórki lub nieodwracalnemu uszkodzeniu funkcji komórkowych. Sirtuiny biorą też udział w regulacji przemiany materii tłuszczów w organizmie i – jak się przypuszcza – w ten sposób ich dysfunkcje stoją w związku z rozwojem cukrzycy, zaburzeń prze­miany tłuszczowej oraz choroby wieńcowej, które tak często wystę­pują w starszym wieku. Inna funkcja sirtuin to hamowanie procesów zapalnych, a wiele chorób wieku starczego to właśnie choroby zapal­ne. Odkryto też, że mutacje jednego z typów sirtuiny u myszy wiążą się z zespołami przedwczesnego starzenia się. Ale jeszcze dokładnie nie wiadomo, w jaki sposób – czy też w ogóle – sirtuiny przyczyniają się do starzenia się człowieka.