Kobiety chore na cukrzycę mogą zachodzić w ciążę i rodzić zdrowe dzieci, jednak w tym celu muszą być spełnione pewne warunki. Kobie­ty te nie powinny w ogóle pozwalać sobie na nieplanowaną ciążę. Za­leca się, aby ciąża nie była odkładana na później, lecz nastąpiła wów­czas, gdy matka jest zdrowa i nie występują u niej powikłania cukrzycy, które mogą ulec znacznemu pogłębieniu w trakcie ciąży.

Kobiety chore na cukrzycę i planujące zajście w ciążę powinny znaj­dować się pod nadzorem w specjalistycznej przychodni położniczej, doświadczonej w prowadzeniu ciąży tych kobiet. Poziom cukru we krwi musi być znormalizowany przez co najmniej 3 miesiące przed zajściem w ciążę oraz podczas całej ciąży. Kobiety z cukrzycą powinny przyjmować podwyższoną dawkę kwasu foliowego (5 mg dziennie) przez 3 miesiące przed poczęciem.

Ryzyko wad wrodzonych u dzieci poczętych, w czasie gdy poziom cukru we krwi nie był optymalny, wzrasta do do 7-10%. Wady wro­dzone u dzieci kobiet z cukrzycą to otwarte wady cewy nerwowej i przepukliny rdzeniowe, wady wrodzone serca, zanikowe wady krę­gosłupa, wady nerek i jelit. U kobiet z optymalnym poziomem cukru we krwi przed poczęciem i podczas pierwszego trymestru ciąży ryzy­ko wystąpienia wad wrodzonych nie jest jednak zwiększone i równa się ryzyku obserwowanemu u kobiet zdrowych, czyli 3?4%.

Cukrzyca matki odbija się negatywnie na zdrowiu rozwijającego się płodu. Często dzieci chorych matek są bardzo duże (waga powyżej 4 kg), z czym wiążą się powikłania porodu; częściej występuje koniecz­ność zastosowania cesarskiego cięcia. Dotyczy ich także większe ryzy­ko poronień, wcześniactwa, porodów martwych, a także nadciśnienia tętniczego, chorób zakaźnych nerek i wielowodzia (zwiększenia ilości wód płodowych) – powikłań, które mogą spowodować przedwczesny poród. Ogólnie biorąc, ryzyko śmierci związane z ciążą kobiet z cu­krzycą rośnie dziesięciokrotnie w porównaniu z tym samym ryzykiem u kobiet zdrowych.