Nadciśnienie należy do chorób uwarunkowanych wieloczynnikowo. Na pewno istnieje wiele jego czynników genetycznych i niegenetycznych, które jeszcze nie są znane. O istnieniu czynników genetycznych wiemy z badań nad rodzinami osób chorych na nadciśnienie. Krewnych osób z nadciśnieniem dotyczy zwiększone prawdopodobieństwo za­chorowania na nadciśnienie. Jest ono tym większe, im bliższe pokre­wieństwo oraz im więcej osób chorych w rodzinie. Osoby mające dwu lub więcej krewnych pierwszego stopnia, którzy zachorowali przed pięćdziesiątym piątym rokiem życia, są narażone na zachorowanie dwa do pięciu razy bardziej niż osoby z rodzin, w których nie ma i nie było nadciśnienia. Im młodszy wiek osób chorych, tym większe zagrożenie dla ich krewnych – jest ono największe gdy dana osoba zachorowała na nadciśnienie między dwudziestym a trzydziestym dziewiątym rokiem życia, i zmniejsza się wraz z wiekiem.

NIEGENETYCZNE PODŁOŻE NADCIŚNIENIA TĘTNICZEGO

Przyczyny nadciśnienia u ponad 95% chorych są nieznane – mówi się wtedy o nadciśnieniu tętniczym samoistnym lub pierwotnym. W wypadkach gdy potrafimy określić dokładną przyczynę (na przykład choroby nerek, zawężenie aorty, zawężenie tętnicy nerkowej, miaż­dżyca), mamy do czynienia z nadciśnieniem tętniczym wtórnym. U każdej osoby z nadciśnieniem powinny być wykonane badania celem rozpoznania przyczyn choroby, ponieważ ich eliminacja zapobiega dal­szemu rozwojowi nadciśnienia i powstawaniu powikłań.

W nadciśnieniu pierwotnym do czynników ryzyka należą: wiek (ry­zyko wystąpienia choroby wzrasta wraz z wiekiem) oraz rodzinne ob­ciążenia genetyczne. Tych dwóch czynników nie możemy zmienić – starzejemy się z minuty na minutę, jak również nie wybieramy sobie rodziny. Istnieje jednak wiele czynników przyczyniających się do roz­woju nadciśnienia, na które mamy wpływ.